Ψυχοθεραπεία ζευγαριών
Ζευγάρια – γάμοι – σχέσεις
Το πρόβλημα που συνήθως εμφανίζεται ως διαφωνία στην σχέση έχει την ρίζα του στην προθυμία του κάθε συντρόφου να γατζωθεί στο «δικαίωμα» και το «δίκιο» της δικής του οπτικής κι ερμηνείας.
Ψυχοθεραπεία ζευγαριών:
Προβλήματα σχέσεων & ψυχοθεραπεία
Το πρόβλημα που συνήθως εμφανίζεται ως διαφωνία στην σχέση έχει την ρίζα του στην προθυμία του κάθε συντρόφου να γαντζωθεί στο «δικαίωμα» και το «δίκιο» της δικής του οπτικής κι ερμηνείας. Μία προθυμία, η οποία συνδέεται άμεσα με την απροθυμία του να έρθει σε ουσιαστική επαφή με την ψυχική του ευαλωτότητα, επανεξετάζοντας την ανάγκη του να αυτοδικαιώνεται μέσα από τις διαφωνίες και τις διενέξεις.
Πολύ συχνά έκαστος απαιτεί, χωρίς καθόλου να συνειδητοποιεί πως, ακριβώς επειδή απαιτεί, δεν πρόκειται ποτέ να πάρει αυτό που απαιτεί. Το αληθινό του αίτημα χάνεται.
Αυτός που απαιτεί, επειδή ακριβώς φοβάται πολύ να απολαύσει την θέση του δέκτη της φροντίδας, της προσοχής, της ζεστής συναισθηματικής επικοινωνίας από τον δικό του άνθρωπο, ενώ διατείνεται πως τα χρειάζεται επειγόντως, την ίδια στιγμή διστάζει να τα δεχτεί. Συνήθως, ανταποκρινόμενος ο σύντροφος του στην έντονη αμφιθυμία του πρώτου, δεν του τα προσφέρει.
Μπορεί βέβαια να μην τα διαθέτει για να τα προσφέρει. Συχνά, όμως, η άλλη πλευρά της συντροφικής σχέσης λειτουργεί αντανακλαστικά σαν αλάνθαστος καθρέφτης της επιθυμίας, ή της αμφιθυμίας κάποιου να δεχτεί και να προσφέρει συναισθηματική κάλυψη κι αγάπη.
Πολύ συχνά, κατά την παιδική του ηλικία η αυτονόητη προσδοκία του/της συντρόφου να εμπιστευτεί και να γίνει δέκτης φροντίδας και υγιούς αγάπης έμεινε ολοκληρωτικά, ή μερικώς ανεκπλήρωτη από γονείς και κηδεμόνες.
Ως παιδί είχε, με απόλυτο τρόπο, εγκαθιδρυμένη μέσα του την επιθυμία να υπάρξει πρόσωπο πλήρους και άνευ όρων φροντίδας. Την ίδια όμως στιγμή, βρισκόταν σε απόλυτη αδυναμία να ελέγξει τον φροντιστή του. Αυτή η συνύπαρξη των φαινομενικά αντιφατικών αναγκών, έκανε το παιδί να αισθάνεται ιδιαίτερα ευάλωτο, με αποτέλεσμα να αναπτύξει μια σειρά από άμυνες ώστε να βιώσει μέσα του την αίσθηση της ασφάλειας.
Πως είναι λοιπόν δυνατόν αυτό το παιδί –ο σημερινός δηλαδή ενήλικας- τώρα να διαχειριστεί δύο αντιφατικές καταστάσεις, αφού ούτε τότε δεν μπόρεσε να το κάνει; Απ’ μια, την ανάγκη του να παραδώσει με εμπιστοσύνη την επιθυμία του για φροντίδα στην δικαιοδοσία του συντρόφου του, χωρίς να χάσει την επαφή με την ευαλωτότητα και τα αυθεντικά του συναισθήματα, και την ίδια στιγμή να εμπεριέξει τον φόβο του πως δεν μπορεί να έχει τον απόλυτο έλεγχο του άλλου, της συμπεριφοράς του, και της σχέσης του μαζί του;
Ο φόβος γεννάει την ανάγκη για έλεγχο, αλλά η έντονη ανάγκη για έλεγχο εμποδίζει την συναισθηματική ευαλωτότητα, εκφραστικότητα, αποδοχή και δοτικότητα, απαραίτητες προϋποθέσεις για την ψυχική εγγύτητα και την αρμονική συνύπαρξη σε μια κοντινή ανθρώπινη σχέση.
Στόχος της ψυχοθεραπευτικής δουλειάς σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να αποδεχτούν οι σύντροφοι τα πιο δύσκολα συναισθήματά τους – μέσα στην κατ’ ιδίαν σχέση τους με τον ψυχοθεραπευτή, και κατόπιν στις συνεδρίες του ζευγαριού- να τα εκφράσουν εκατέρωθεν, και να ξαναχτίσουν σταδιακά την σχέση τους στην βάση πιο αυθεντικής επικοινωνίας, αποδεχόμενοι ο ένας τον άλλον, αφού πρώτα έμαθαν να δέχεται και να συμφιλιώνεται ο καθένας με τον εαυτό του.
«Δεν σε αντέχω άλλο!…» εκείνη εκρήγνυται προς τον σύντροφο της.
«… Με εξοργίζει αυτή η παθητική σου σιωπή κάθε φορά που σου λέω τα παράπονα μου για την σχέση μας…!».
«Δεν ξέρω πώς να αντιδράσω όταν θυμώνει!… Αντί να ηρεμεί καθώς την ακούω, αυτή μοιάζει να εξοργίζεται περισσότερο! Τι κάνω λάθος…;».
Φράσεις που ακούγονται από ψυχοθεραπευόμενους για τους/ τις συντρόφους τους.
Ψυχοθεραπεία ζευγαριών:
Ψυχοθεραπεία ζευγαριών & η επικοινωνία στις συντροφικές σχέσεις
Αναρωτιέμαι, άραγε θα διατηρούνταν το παραπάνω δυσλειτουργικό μοτίβο σ’ αυτήν την σχέση εάν ο καθένας έλεγε στον άλλον με ακρίβεια αυτό που πραγματικά μέσα του συμβαίνει…;
Δηλαδή αν ο Γ. της έλεγε: «ο θυμός σου με ακινητοποιεί. Είμαι πολύ πρόθυμος να ακούσω, τι έχεις να μου πεις, αρκεί να μην με προσβάλλεις όταν παραπονιέσαι, και να μιλάς πιο ήρεμα κάθε φορά που θέλεις να μου ζητήσεις ν’ αλλάξω κάτι στην συμπεριφορά μου. Αντίθετα, επειδή όταν νιώθω ότι μου επιτίθεσαι φωνάζοντας μέσα στ’ αυτιά μου, εγώ για να προστατευτώ, κλείνομαι πιο πολύ στον εαυτό μου μετρώντας από μέσα μου μέχρι να σταματήσεις τις φωνές…».
Κι αν εκείνη του έλεγε: «Έχω μεγάλη ανάγκη να με ακούς! Αλλιώς δεν αισθάνομαι πως έχω κάποια αξία για σένα… Κι όταν νιώθω ανάξια για την αγάπη σου, αμυνόμενη θέλω να σου επιτεθώ. Ειδικά, όταν καταλαβαίνω πως αντί να μ ακούς, εσύ κοιτάς το ρολόι με ανυπομονησία περιμένοντας πότε επιτέλους θα σταματήσω, τότε νιώθω ακόμα μεγαλύτερη απόρριψη, πίεση από το γεγονός πως είμαι απροστάτευτη.
Ουρλιάζω δυνατότερα μήπως και σε κάνω να μ’ ακούσεις.
Αισθάνομαι ακόμα πιο απροστάτευτη από τα δικά μου ακραία κι ανεξέλεγκτα συναισθήματα, όταν εσύ, αντί να μου βάλεις όρια, δείχνοντάς μου ξεκάθαρα ποιες συμπεριφορές μου είσαι διατεθειμένος να ανεχτείς, και ποιες όχι, εσύ προσποιείσαι πως με ακούς ενώ στην πραγματικότητα με ανέχεσαι. Τότε εγώ ανεβάζω περισσότερο την ένταση μήπως και μ’ αυτόν τον τρόπο σε προτρέψω να μου δώσεις κάποιο σημάδι, να βάλεις κάποιο όριο».
Εάν στην προκειμένη περίπτωση έβαζαν πιο ξεκάθαρα σε λόγια οι δύο σύντροφοι τις επιθυμίες τους και τις αρχικές τους προθέσεις κι ανάγκες, εάν έθεταν ταυτόχρονα με σαφήνεια ποια συμπεριφορά του άλλου είναι σε θέση να διαπραγματευτούν, να υπομείνουν, και ποια όχι, τότε ο καταστροφικός και ματαιωτικός καυγάς, πριν καταλήξει σε κρίση αποδιοργάνωσης ή αποτυχίας –του συστήματος να διαχειριστεί τα δυναμικά του- θα γινόταν ευκαιρία μετα-επικοινωνίας, υγιούς αυτοέκφρασης και δυνατότερης συνοχής του ζευγαριού.
Για να γίνει το παραπάνω δεν αρκεί μόνο η καλή πρόθεση.
Χρειάζεται το “know how”, η εκπαίδευση του ζευγαριού στις αποτελεσματικές τεχνικές επικοινωνίας, και η συχνή εξάσκηση στην παραγνωρισμένη μετα-επικοινωνία (δηλαδή στην ανταλλαγή συναισθηματικών πληροφοριών με θέμα την επικοινωνία του ζευγαριού).
Ψυχοθεραπεία ζευγαριών:
Πώς επιλέγουμε τον/ την σύντροφό μας;
Με ποια κριτήρια διαλέγουμε τον συντροφό μας; Όσο νεώτεροι στην ηλικία είμαστε, επιλέγουμε από τους υποψήφιους συντρόφους μας, εκείνον ή εκείνη που συγκεντρώνει τις αντίστοιχες ψυχικές δυσκολίες, παρόμοιες πληγές και καθηλώσεις, με τις δικές μας.
Όσο λιγότερη επίγνωση έχουμε των δικών μας τραυματικών εμπειριών, τόσο με μεγαλύτερη συνέπεια τείνουμε να τις προβάλλουμε, αλλά και να τις αναγνωρίζουμε, στους άλλους, ως σημάδια ταιριάσματος, ως πόλους διαπροσωπικής ελκυστικότητας.
Σε αυτό το αυτογνωστικό επίπεδο, συχνά διαλέγουμε τους άλλους που θα μας δυσκολέψουν, που ίσως μας «βοηθήσουν» να έρθουμε σε επαφή με τις πρώιμες τραυματικές μας εμπειρίες, ασυνείδητα ζητώντας, μέσα από την επανάληψή τους στο πλαίσιο της σχέσης, την αναγνώρισή & την ίασή τους.
Σ’ αυτό το στάδιο, οι άνθρωποι έχοντας συνήθως αδύναμα αυτογνωστικά εργαλεία κι αντανακλαστικά, καθώς και σθεναρές αμυντικές αντιστάσεις, επαναλαμβάνουν συχνά τα ίδια λάθη, που φέρνουν βέβαια στην επιφάνεια παλιές πληγές, χωρίς όμως να μπορούν επαρκώς να τις θεραπεύσουν.
Στον βαθμό που, με την βοήθεια της ψυχοθεραπείας, αποκτούμε σταδιακά πρόσβαση στις παιδικές κι εφηβικές πηγές των ενδοπροσωπικών και σχεσιακών μας συγκρούσεων, τα τραύματα μετακινούνται από τον χώρο της «σκιάς» στην επίγνωση της συνειδητότητας.
Αφού το αίτημα των επιλογών μας δεν είναι πια η επίγνωση των σκοτεινών και τραυματικών μας εμπειριών, μέσα από τις συντροφικές μας σχέσεις, αρχίζουμε να επιλέγουμε την ενδυνάμωση των λειτουργικών μας ιδιοτήτων και την ενσωμάτωσή τους στο σύνολο της ενήλικης προσωπικότητας.
Στο πρόσωπο του/ της συντρόφου μας αρχίζει να “καθρεφτίζεται” σταδιακά ο επιθυμητός, ο επιδιωκόμενος εαυτός μας, παίρνοντας την σκυτάλη από τον αντίστοιχο ελλειμματικό και τραυματισμένο εαυτό.
Όσο, αντίστοιχα με την παραπάνω πρόοδο, εμείς ηρεμούμε εσωτερικά, η ωριμότερη επιλογή του συντρόφου μας γίνεται πια με κίνητρο περισσότερο την, χωρίς απειλητικά εμπόδια και δυσκολίες, δημιουργική συμπόρευσή μας στον δρόμο της κοινής προσπάθειας για αυτογνωσία, αυτοπραγμάτωση, σκοπεύοντας στην τελική συνάντηση μας με τον ιδεατό εαυτό μας.
Ψυχοθεραπεία Ζευγαριών:
Πως να βελτιώσετε την ψυχολογία σας & την σχέση με τον σύντροφό σας!
Η ψυχοθεραπεία ζεύγους είναι συνήθως σχετικά μικρής διάρκειας: Η ψυχοθεραπεία ζευγαριού διαρκεί συνήθως από 6 έως 12 θεραπευτικές συνεδρίες. Εστιάζεται συνήθως σ’ ένα ή περισσότερα θέματα που το ζευγάρι θέλει να επιλύσει. Στη θεραπεία ζεύγους δίνεται έμφαση στην αναγνώριση και την αξιοποίηση των δυνάμεων και δυνατοτήτων που ο κάθε σύντροφος έχει και φέρνει μέσα στη σχέση με στόχο την βελτίωση της επικοινωνίας (διευκόλυνση στην έκφραση των συναισθημάτων, εκπαίδευση σε τεχνικές επικοινωνίας π.χ. ενεργητική ακρόαση), και στην πιο αποτελεσματική έκφραση των καταπιεσμένων σκέψεων και συναισθημάτων των συζύγων, ώστε να αναβαθμιστεί η ποιότητα της επικοινωνίας και να αντλούν και οι δύο πλευρές ικανοποίηση κι ευχαρίστηση μέσα από την σχέση.
Όταν τα ζευγάρια έρχονται στην ψυχοθεραπεία ζεύγους θέλουν συνήθως να βελτιώσουν την συντροφική ή την συζυγική τους σχέση. Θέλουν να καλυτερεύσουν την επικοινωνία τους, το σεξ μεταξύ τους, να εκφράσουν τα παράπονα και τα αιτήματά τους στον ψυχοθεραπευτή. Πιστεύουν ότι αν και αγαπιούνται, δεν το ζουν αυτό όσο θα ήθελαν μέσα στην σχέση τους.
Μολονότι η αγάπη είναι το πιο σημαντικό στοιχείο σε μια σχέση συντροφικότητας, συχνά έχουμε δυσκολία να συνειδητοποιήσουμε τους τρόπους που χρησιμοποιούμε για να εκφράσουμε την αγάπη μας απέναντι στον/ στην σύντροφό μας και αν αυτό που, τελικά, εμείς εισπράττουμε ως αγάπη από τον/ την σύντροφό μας ικανοποιεί, και σε ποιο βαθμό, τις δικές μας ανάγκες από την σχέση μας.
Το πρώτο πράγμα που χρειάζεται για να πετύχουμε είναι να αποκτήσουμε την ικανότητα να καταλαβαίνουμε τις δικές μας ανάγκες, και να μπορούμε –μετά από εκπαίδευση και άσκηση- να τις εκφράζουμε στους άλλους με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνονται κατανοητές και να ακούγονται αποτελεσματικά.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να καλυτερεύσουμε τον τρόπο της επικοινωνίας μας με τον/ την σύντροφό μας, αλλά κυρίως μαθαίνοντας να ακούμε πιο ενεργητικά, προσαρμόζοντας το ύφος της συμπεριφοράς μας με αυτό του/ της συντρόφους μας, και επικοινωνώντας με τον τρόπο που εκείνος / εκείνη επιθυμεί να παρακολουθεί και να ακούει, θα επιτύχουμε τον στόχο μας. Όλα αυτά είναι θεμελιώδη, εάν θέλουμε να βρισκόμαστε σε διαρκή ισορροπία μέσα στη σχέση μας, όπως επίσης, είναι ταυτόχρονα κι ο μηχανισμός της αποτελεσματικής επικοινωνίας μας με τους άλλους.
Τα προβλήματα των σχέσεων πηγάζουν κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό (95%) από τις συγκρούσεις αναγκών, και κατά ένα πολύ μικρότερο (5%) από συγκρούσεις αξιών. Ακόμα κι όταν πρόκειται για συγκρούσεις αξιών, η πραγματική σύγκρουση προκύπτει από την ανάγκη που εμείς έχουμε να σκέφτεται ή να συμπεριφέρεται ο άλλος σύμφωνα με τις δικές μας αξίες.
Ψυχοθεραπεία Ζευγαριών:
"Μεταμφίεση" αναγκών.
Επειδή, όμως, οι άνθρωποι δεν έχουμε εκπαιδευτεί να καταλαβαίνουμε τις ανάγκες μας, και επειδή φοβόμαστε να τις εκφράσουμε, συνήθως τις «μεταμφιέζουμε» κρύβοντάς τες πίσω από:
- Την κριτική που ασκούμε στους άλλους
- Την άρνηση μας για συνεργασία
- Την επιθετικότητα
- Τα κηρύγματα και τις υποδείξεις μας στους άλλους
- Τις σπασμωδικές μας αντιδράσεις
- Τα παράπονα
- Την απομόνωσή μας
Όλες οι παραπάνω αντιδράσεις, και μια τεράστια ακόμη ποικιλία άλλων συμπεριφορών, είναι κάποιοι μόνο από τους μηχανισμούς που υιοθετούμε, όταν δεν ικανοποιούνται οι πραγματικές μας ανάγκες. Για να πετύχουμε πιο αποτελεσματική επικοινωνία με τους σημαντικούς για μας ανθρώπους είναι απαραίτητο – αφού πρώτα έρθουμε εμείς οι ίδιοι σε επαφή με τις δικές μας ανάγκες – να τους επιτρέψουμε να ανακαλύψουν και να εκφράσουν τις δικές τους ανάγκες σε μας με τον πιο καθαρό και ειλικρινή τρόπο.
Ψυχοθεραπεία Ζευγαριών:
Ανάπτυξη επικοινωνίας
Μερικές από τις τεχνικές που βοηθούν να αναπτυχθεί αυτού του είδους η επικοινωνία είναι οι εξής:
1. Αφήστε τον άλλον να μιλήσει χωρίς να τον διακόψετε. Μη σταματάτε τον ειρμό της σκέψης του, κάθε φορά που εσείς έχετε την ανάγκη να προβάλετε τις δικές σας ιδέες. Όταν διακόπτετε τον άλλον σταματάτε την ροή της σκέψης και των λόγων του. Αυτή, όμως, η ροή μπορεί να φέρει στην επιφάνεια την αιτία του προβλήματος, που ίσως ούτε ο ίδιος να μην έχει ακόμα ανακαλύψει.
2. Κοιτάξτε τον άλλον στα μάτια και μη γυρίζετε το βλέμμα σας αλλού. Το σώμα σας να βρίσκετε ακριβώς απέναντι από τον άλλον και στο πλάι. Δείξτε του ενδιαφέρον για ό,τι σας λέει και δώστε του να καταλάβει πως τον ακούτε προσεχτικά συμμετέχοντας, και ότι ενδιαφέρεστε για ό,τι σας λέει.
3. Σε καμία περίπτωση μην αρχίσετε να κάνετε κριτική ή να δίνετε συμβουλές. Η τεχνική της ενεργητική ακρόασης είναι παρόμοια με την «μαιευτική μέθοδο» του Σωκράτη, που χρησιμοποιούσε ερωτήσεις, για να μπορέσει να εκμαιεύσει την αλήθεια, που ο άλλος έκρυβε μέσα του. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μην υπάρχει κριτική, διαφωνία ή απόρριψη κατά τη διάρκεια της ενεργητικής ακρόασης. Στο τέλος της συζήτησης μπορούμε να εκφράσουμε πως αισθανόμαστε. Όταν η συζήτηση θα έχει ολοκληρωθεί, εάν δεν συμφωνούμε, έχουμε κάθε δικαίωμα να το δηλώσουμε. Στην διάρκεια όμως της ενεργητικής ακρόασης, μη κόβετε τον άλλον με κριτική ή απόρριψη.
4. Κάντε ερωτήσεις που θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε πιο καθαρά τι νιώθει ο άλλος. Ερωτήσεις που θα βοηθήσουν κι εσάς και τον άλλον να κατανοήσει πιο είναι το πρόβλημα. Για να μπορέσετε να βρείτε τις κατάλληλες ερωτήσεις θα σας βοηθούσε εάν φανταστείτε ότι είστε ο άλλος. Αναρωτηθείτε πως νιώθει ο σύντροφό σας και τι του συμβαίνει. Έτσι θα οδηγηθείτε σε χρήσιμες ερωτήσεις. Το πιο πιθανό είναι στην αρχή η τακτική των ερωτήσεων να σας φανεί πιο δύσκολη από τις συμβουλές και τις επικρίσεις. Σίγουρα δεν είναι εύκολη. Όμως, τα περισσότερα ζευγάρια που τη δοκίμασαν, βρήκαν τη μέθοδο αυτή πολύ αποδοτική με εκπληκτικά αποτελέσματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν ο ένας σύντροφος χρησιμοποιεί μηχανικά την τεχνική αυτή, ο άλλος μπορεί να ξαφνιαστεί και να αντιδράσει αρνητικά, και ιδιαίτερα στην περίπτωση που έχει συνηθίσει να δέχεται συνεχή κριτική από τον σύντροφό του, θα δείξει κάποια επιφυλακτικότητα. Αν όμως, εξακολουθήσετε να δείχνετε ενδιαφέρον και σταματήσετε την κριτική, θα έρθει η στιγμή που ο σύντροφός σας θα ανοίξει την καρδιά του. Χρειάζεται βέβαια, να έχει κανείς κάποια ευαισθησία σχετικά με τον σωστό τόπο και χρόνο που θα πλησιάζει τον άλλον. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να πιεστεί ο σύντροφο σας να συζητήσει κάτι χωρίς να το θέλει. Σιγά – σιγά η ανάγκη του εταίρου της σχέσης σας να σας πλησιάσει θα τον βοηθήσει να ανοιχτεί, εάν βέβαια πρώτα του δώσουμε σημάδια ότι μπορούμε να τον δεχτούμε όπως είναι.
5. Μπορούμε επίσης να ζητάμε να επιβεβαιώσουμε εάν αυτό που καταλάβαμε απ’την επικοινωνία μας με τον σύντροφό μας είναι σωστό ή όχι. Αυτή η τεχνική βοηθά κάποιον να συνειδητοποιήσει και να εκφράσει τα συναισθήματά του. Επαναλαμβάνουμε απλά τα όσα μας είπε ο άλλος με δικά μας λόγια. Αυτό βοηθά κι εμάς να διαπιστώσουμε εάν καταλάβαμε καλά αυτά που λέει ο σύντροφός μας, κι εκείνος να νιώσει ότι τον δεχόμαστε. Αν αισθανθεί πως δεν καταλάβαμε κάτι καλά, θα προσπαθήσει να μας το εξηγήσει με διαφορετικό τρόπο. Έτσι και τα δύο μέρη της σχέσης θα αποκτήσουν μια πιο καθαρή εικόνα για το τί απασχολεί τον καθέναν απ’τους δύο, τί σκέφτεται ή αισθάνεται.
Οι τεχνικές αυτές που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μια πιο αποτελεσματική επικοινωνία, μπορούν να φέρουν πολλή αγάπη κι αρμονία στην σχέση μας με τον / την σύντροφο μας. Επειδή, όμως, απαιτούν έναν καινούργιο τρόπο σκέψης κι έκφρασης, θα ήταν καλό για αυτόν που ενδιαφέρεται να γνωρίσει καλά αυτές κι άλλες τεχνικές να παρακολουθήσει σχετικά σεμινάρια, και να συμμετέχει σε βιωματικές ομάδες (π.χ. αυτογνωσίας, επικοινωνίας), στις οποίες διδάσκονται οι τεχνικές και εξοικειώνεστε μαζί τους με βιωματικό τρόπο και πρακτική εξάσκηση.
Ψυχοθεραπεία Ζευγαριών:
Βελτιώστε την ψυχολογία στην συντροφική σας σχέση: Συμπληρώστε το παρακάτω ερωτηματολόγιο!
Όταν τα ζευγάρια έρχονται στην ψυχοθεραπεία ζεύγους θέλουν συνήθως να βελτιώσουν την συντροφική ή την συζυγική τους σχέση. Θέλουν να καλυτερεύσουν την επικοινωνία τους, το σεξ μεταξύ τους, να εκφράσουν τα παράπονα και τα αιτήματά τους στον ψυχοθεραπευτή. Πιστεύουν οτι αν και αγαπιούνται, δεν το ζουν αυτό όσο θα ήθελαν μέσα στην συζυγία τους.
Μολονότι η αγάπη είναι το πιο σημαντικό στοιχείο σε μια σχέση συντροφικότητας, συχνά έχουμε δυσκολία να συνειδητοποιήσουμε τους τρόπους που χρησιμοποιούμε για να εκφράσουμε την αγάπη μας απέναντι στον/ στην σύντροφό μας, και αν αυτό που, τελικά, εμείς εισπράττουμε ως αγάπη από τον/ την σύντροφό μας ικανοποιεί, και σε ποιο βαθμό, τις δικές μας ανάγκες από την σχέση μας.
Επειδή τα παραπάνω είναι «θολά» και αξεκαθάριστα μέσα μας, συνήθως αναβάλουμε να τα συζητήσουμε με τον/ την σύντροφό μας, με αποτέλεσμα:
α) να μένουμε μπερδεμένοι/ ες για το τι θέλουμε και μπορούμε να δώσουμε στη σχέση μας,
β) η επικοινωνία με τον/ την σύντροφό μας να περιορίζεται, και η σχέση μας να μένει στάσιμη, ή σταδιακά να χειροτερεύει.
Το ερωτηματολόγιο που αναφέρεται στις εκδηλώσεις της αγάπης μέσα σε μια συντροφική σχέση σας δίνει την ευκαιρία να εντοπίσετε και να «διαπραγματευτείτε» με τον/ την σύντροφό σας τις πιο σημαντικές ανάγκες, συναισθήματα & συμπεριφορές που μπορεί να εκφράζονται στη σχέση του ζευγαριού.
Αφού το συμπληρώσετε, τόσο εσείς όσο και ο/η σύντροφό σας, μπορείτε συζητώντας τις απαντήσεις σας μεταξύ σας , να δείτε κατά πόσο οι ανάγκες σας για αγάπη και συντροφικότητα ταιριάζουν, σε ποιο βαθμό διαφέρουν, και πόσο τελικά αξίζει να μάθετε να τις επικοινωνείτε συχνότερα ο ένας στον άλλον…!
Οδηγίες: Διαβάστε προσεχτικά την κάθε ερώτηση. Αφού σκεφτείτε την συχνότητα με την οποία θα μπορούσατε να απαντήσετε «ναι» για την καθεμία, γράψτε τον κατάλληλο αριθμό στο κενό που υπάρχει αριστερά από την ερώτηση.
Κατόπιν, φανταστείτε τι θα απαντούσε ο/η σύντροφός σας στην συγκεκριμένη ερώτηση –αν ήταν να συμπληρώσει εκείνος/εκείνη αυτό το ερωτηματολόγιο- και γράψτε τον αριθμό που φαντάζεστε ότι θα έβαζε εκείνος/ εκείνη, στο κενό, δεξιά της ερώτησης.
(0) ποτέ, (1) σπάνια, (2) ορισμένες φορές, (3) συχνά, (4)σχεδόν πάντα, (5) πάντα
Τα αποτελέσματα του ερωτηματολογίου μπορεί να αποτελέσουν έναυσμα συζήτησης και δημιουργικού προβληματισμού ανάμεσα σε σας και τον σύντροφό σας, εφόσον επιλέξετε να τα συζητήσετε μαζί με στόχο να βελτιώσετε στην ποιότητα της σχέσης σας! Ερωτηματολόγιο:
Ψυχοθεραπεία Ζευγαριών:
Ερωτηματολόγιο
Συναισθήματα στοργής
1.Νιώθετε ένταση όταν βλέπετε ή σκέφτεστε το/τη σύντροφο σας;
2.Νιώθετε συναισθήματα στοργής όταν είστε μαζί;
3.Σας λείπει ο/η σύντροφος σας όταν είστε χώρια;
Εκφράσεις στοργής
1. Χρησιμοποιείτε γλυκόλογα με το/τη σύντροφο σας;
2.Εκφράζετε τρυφερότητα στον τόνο της φωνής σας;
3.Δείχνετε την τρυφερότητα σας μέσω της σωματικής επαφής χάδια, πιάσιμο από το χέρι κ.ο.κ;
Ενδιαφέρον
1. Ανησυχείτε για τα εξής στοιχεία του/της συντρόφου σας:
α) ευτυχία;
β) ικανοποίηση;
γ) πόνο;
2. Προσπαθείτε να δείξετε στο/στη σύντροφο σας ότι ενδιαφέρεστε;
3. Αποφεύγετε να λέτε ή να κάνετε πράγματα που θα πληγώσουν το/τη σύντροφο σας;
Αποδοχή και ανεκτικότητα
1. Δέχεστε τις διαφορές αντιλήψεων, γούστων, και στυλ;
2. Δέχεστε το/τη σύντροφο σας σαν σύνολο, σαν κάποιον/α με αδυναμίες και προτερήματα;
3.Αποφεύγετε να κατηγορείτε ή να τιμωρείτε το/τη σύντροφο σας για τα λάθη του/της;
Συναισθηματική κατανόηση και ευαισθησία
1.Όταν ο/η σύντροφος σας είναι απογοητευμένος/η, πιστεύετε πως μπορείτε να μοιραστείτε κάποια από τα συναισθήματα του;
2. Μπορείτε να αντιληφθείτε ότι ο/η σύντροφος σας νιώθει άσχημα χωρίς να σας το πει ο ίδιος/η ίδια;
3.Μπορείτε να προσδιορίσετε και να σεβαστείτε τα ευαίσθητα σημεία του/της συντρόφου σας;
Κατανόηση
1. Πιστεύετε πως μπορείτε να καταλάβετε γιατί ο/η σύντροφος σας είναι αναστατωμένος/η;
2. Μπορείτε να δείτε τα πράγματα μέσα από τα μάτια του/της συντρόφου σας ακόμη και όταν διαφωνείτε;
3.Μπορείτε να εξηγήσετε γιατί ο/η σύντροφος σας είναι αναστατωμένος/η όταν παραπονιέται;
Συντροφικότητα
1. Σας αρέσει να κάνετε ευχάριστα πράγματα με τον/την σύντροφο σας;
2.Απολαμβάνετε τη συντροφιά του/της συντρόφου σας όταν κάνετε τις καθημερινές δουλειές;
3.Σας αρέσει να είστε μαζί με το/τη σύντροφο σας όταν δε κάνετε κάτι συγκεκριμένο;
Οικειότητα
1.Μοιράζεστε τις προσωπικές σκέψεις και επιθυμίες σας;
2.Έχετε την άνεση να πείτε στο/στη σύντροφο σας πράγματα που δεν θα λέγατε σε κανέναν άλλο;
3.Σας αρέσει ο/η σύντροφος σας να σας εμπιστεύεται;
Φιλία
1. Νιώθετε να σας ενδιαφέρει ο/η σύντροφος σας σαν άτομο;
2. Σας αρέσει να σκέφτεστε τι σκέφτεται, ή τι κάνει ο/η σύντροφος σας;
3.Σας αρέσει να ζητάτε τη γνώμη του/της συντρόφου σας για τα προβλήματα σας;
Ικανοποίηση
1. Προσπαθείτε να σκεφτείτε πράγματα που μπορείτε να κάνετε οι δυο σας τα οποία θα δώσουν στο/στη σύντροφο σας χαρά;
2. Προσπαθείτε να γίνετε ποιο ελκυστικός/ή;
3. Λέτε ή κάνετε πράγματα που ικανοποιούν το/τη σύντροφο σας;
Υποστήριξη
1. Προσπαθείτε να ενθαρρύνετε το/τη σύντροφο σας όταν φαίνεται απογοητευμένος/η και καταπτοημένος/η;
2. Βοηθάτε το/τη σύντροφο σας όταν παγιδεύεται σε προβλήματα;
3.Παροτρύνετε το/τη σύντροφο σας όταν θέλει να επιχειρήσει κάτι καινούριο;
Στενή επαφή
1. Νιώθετε συναισθηματικά δεμένος/η με το/τη σύντροφο σας;
2. Νιώθετε ένα «δέσιμο» με το/τη σύντροφο σας ακόμη και όταν δεν είστε μαζί;
3. Σας αρέσει να έρχεστε σε σωματική επαφή με το/τη σύντροφο σας;
Καλή σας επιτυχία!
Πηγή: ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ – Κέντρο Προσωπικής Ανάπτυξης & Ψυχοθεραπείας –
Dr. Γρηγόρης Βασιλειάδης, M.Sc., Ph.D.Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής
Δείτε επίσης παρακάτω από ένα άρθρο του Σάββα Ν. Σαλπιστή,
Ph.D., Κλινικού Ψυχολόγου – Ψυχοθεραπευτή – Κλινικός Ψυχολόγος Πανεπιστημίου Στοκχόλμης
για τις διαπροσωπικές σχέσεις,
