Τα Οφέλη της Ψυχοθεραπείας

Πέρα όμως από την προφανή βοήθεια στο αίτημά τους, υπάρχουν και «αθέατα» οφέλη, που δεν περίμεναν ότι θα αποκομίσουν. Αυτά έρχονται προσθετικά σε όλη τη δουλειά που έχουν κάνει στο διάστημα της θεραπείας και αποτελούν στοιχεία που έχουν καλλιεργηθεί. Τα στοιχεία αυτά ζυμώνονται σταδιακά και γίνονται ορατά μέσα από την τριβή και τις αντιδράσεις τους με τους άλλους ανθρώπους. Πλέον έχουν μάθει περισσότερα από όσα ζητούσαν, γεγονός που τους δίνει ακόμη περισσότερη ικανοποίηση και σιγουριά στα επόμενα βήματά τους.

Καθώς οι άνθρωποι προσέρχονται σε θεραπεία, έχουν μάθει να κατασκευάζουν ένα δικό τους χάρτη πραγματικότητας. Αυτή είναι μία πεποίθηση που ο Μονί Ελκάιμ, ο γνωστός Βέλγος νευροψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής, ονομάζει «χάρτη του κόσμου». Δια μέσου αυτών των χαρτών, που κατασκευάζονται βάσει προηγούμενων εμπειριών, ο άνθρωπος, το ζευγάρι, το οικογενειακό σύστημα αντιλαμβάνεται το παρόν του. Το ότι η περιοχή στην οποία βρίσκονται και ζουν δεν είναι η ίδια με αυτή στην οποία σχεδιάστηκε ο χάρτης, δεν έχει καμία σημασία. Το κάθε σύστημα μπαίνει να διαμορφώσει τις συνθήκες ώστε να επαληθεύει αυτό τον χάρτη (Ελκάιμ, 1991).  

Όταν συμβαίνει αυτό, ο άνθρωπος δυσκολεύεται να κατανοήσει την αληθινή φύση των προβλημάτων του γιατί επηρεάζεται πολύ από το παρελθόν του και από τους άλλους ανθρώπους. Επανασχεδιάζοντας αυτούς τους χάρτες, κάτι που κάνουμε με τους θεραπευόμενους στη συστημική θεραπεία, μπαίνουν να αντιληφθούν ποιοι είναι πραγματικά και να ανακαλύψουν τις ιδέες τους. Από τη στιγμή που θα το κάνουν αυτό, θα μπορούν να διακρίνουν τι συμβαίνεις και στους γύρω τους.

Αντί να μπουν σε λανθασμένα επαναλαμβανόμενα μοτίβα αλληλαντίδρασης, θα μπουν να κοιτάξουν πίσω από τις εκφράσεις του φίλου τους και να κατανοήσουν τι μπορεί να του συμβαίνει. Αυτή η κατανόηση της αντίδρασης, μεταφέρει την σχέση τους σε άλλο επίπεδο, δίνοντας χώρο στην ενσυναίσθηση, δηλαδή στη δυνατότητα να μπορούν να καταλαβαίνουν τον συνάνθρωπό τους συναισθηματικά, πέρα από ό,τι εκφράζει. Είναι μία δύσκολη επεξεργασία καθώς οι άνθρωποι συχνά μαθαίνουν να κατανοούν τους άλλους ανθρώπους που βρίσκονται στη ζωή τους σχεδόν όσο και οι ίδιοι καταλαβαίνουν τον εαυτό τους.

Ο χρόνος που επενδύει ο θεραπευόμενος στη θεραπεία, είναι χρόνος που μπαίνει σε βαθιές εσωτερικές αναζητήσεις και ανακαλύψεις. Σε μία εποχή που κινείται σε ρυθμούς 4G, σε ένα πλαίσιο που κυριαρχούν οι τυπολατρικές συζητήσεις και οι comme il faut τρόποι, διότι αυτή η επικοινωνία παρέχει ασφάλεια, η θεραπεία έρχεται να ανατρέψει αυτά τα δεδομένα.

Ο θεραπευόμενος αφομοιώνοντας τα θεραπευτικά στοιχεία, κινείται πλέον εις βάθος με ό,τι καταπιάνεται, αρχίζει και μπαίνει σε δημιουργικούς προβληματισμούς, κάνει νοηματικές συνδέσεις που τον προχωρούν πιο μπροστά και αρχίζει να μοιράζεται σημαντικά πράγματα που τον χαρακτηρίζουν πλέον.

Μπαίνοντας να αντιληφθεί ότι αυτός είναι ένας δρόμος που έχει πολλαπλό όφελος και ανατροφοδότηση για τους ίδιους, όχι μόνο δεν θέλουν να τον εγκαταλείψουν αλλά επιθυμούν να τον δημιουργήσουν και σε άλλα επίπεδα της ζωής τους.

Το πρόσωπο που μπαίνει με δέσμευση στη θεραπεία, είναι σίγουρο ότι θα αρχίσει να αντιλαμβάνεται περισσότερα πράγματα για τον εαυτό του, σε σύντομο χρονικό διάστημα. Οι αλλαγές θα αρχίσουν να γίνονται ορατές στον ίδιο αλλά και ως αντανάκλαση στις σχέσεις του. Όσο τις εμπιστεύεται, τόσο θα φαίνονται στη διάθεσή του, στη συμπεριφορά του, στην επικοινωνία του ακόμα και στο σώμα του.

Ο στενός του κύκλος τότε θα ενδιαφερθεί περισσότερο για αυτόν βλέποντας τις αλλαγές και μαθαίνοντας τι συμβαίνει θα θελήσει να απευθυνθεί και ο ίδιος σε έναν ψυχολόγο προσδοκώντας στα ίδια αποτελέσματα. Το σημαντικό όμως, πέρα από την ατομική προσπάθεια που καταβάλει ο καθένας, είναι ότι πλέον οι δύο άνθρωποι που έχουν κάνει θεραπεία, θα μπορούν να σχετίζονται διαφοροποιημένα και σε βάθος, επικοινωνώντας σε μία συχνότητα που δεν μπορούσαν να διανοηθούν πριν.